Dag 3,
8 juni: Echterbosch-Roetgen
83,6 km.
Het is vannacht droog gebleven, maar als we uit de tent kruipen blijkt de tent nog zeiknat. Geen wonder, want het is zwaarbewolkt en het is klam en vochtig weer. Op richting Aken.
Kuitenbijtertjes
In het Limburgse heuvelland krijgen we de eerste kuitenbijtertjes voor de kiezen.
Koffie in Aken, daar zijn we wel aan toe, na ruim twee uur stoempen.
Vals plat
Via het Hauptbahnhof in Aken rijden we door het drukke centrum naar het station Rothe Erde. Daar begint de zogenoemde Vennbahn, een fietspad dat is aangelegd op het traject van een oude spoorbaan van Aken naar Noord Luxemburg.
Voordeel van deze route: je stijgt heel geleidelijk, via hellingen van 2% naar een hoogte van ca 600 meter. Nadeel: je denkt dat je op een vlakke weg fietst maar je constateert dat je niet veel harder fietst, dan zo’n 15 Ã 16 km per uur. Vals plat, heet dat.
Biertje of doorfietsen?
Rond 15:30 uur zijn we ter hoogte van Roetgen, zo’n 15 km voor Monschau. Er verschijnen weer flinke onweerskoppen aan de lucht. Wat te doen? Nog 20 km doorrijden naar de volgende camping of hier een biertje pakken en op zoek gaan naar de camping in Roetgen. Drie keer raden!
Op de camping blijkt, dat het ook hier flink gehoost heeft. We soppen door grasvelden naar de ‘Zeltwiese’. Die ligt gelukkig wat hoger en is minder zompig.
De regen blijft uit. Sterker nog, het wordt zelfs weer zonnig.
Goede omstandigheden dus om onze klamme en natte spullen te laten drogen.
Soep vooraf en pasta met bolognesesaus, op smaak gebracht met droge worst en Tabasco, gaat erin als Gods woord in een ouderling.
Lex Schruijer 