De Zilverroute, proloog

Proloog

“Fietsen is een van de weinige sporten die je zittend kunt beoefenen. In principe moet je fietsen dus lang kunnen volhouden. Dit is dus hopelijk niet de laatste keer dat ik jullie met mijn fietsverhalen zal vermoeien/vermaken/onderhouden”. Met deze alinea sloot ik vorig jaar het verslag  Holland-Nice per fiets af. (https://lexschruijer.com/holland-nice-per-fiets/)

Welnu, beste vrienden en vriendinnen, zet je maar schrap: de komende weken kunnen jullie ons (als jullie dat tenminste leuk vinden) weer volgen op Facebook en/of blog tijdens onze fietsreis van Sevilla naar Santiago de Compostela.

Via de la Plata

Ook in 2015 was Santiago de Compostela het einddoel van een prachtige, ruim 2800 kilometer lange fietsreis via België, Frankrijk en Noord-Spanje. (https://lexschruijer.com/de-camino-per-fiets/) Er leiden echter meer (pelgrims)wegen naar Santiago en een ervan is de Via de la Plata, de Zilverroute. Een weg van Sevilla naar Astorga die ooit werd aangelegd door de Romeinen. Het werd een van de ‘caminos’ (pelgrimswegen) naar Santiago, nadat het verhaal werd verspreid, dat op die plaats het graf van de apostel Jacobus (San Iago) was gevonden.

Mooie route

Elk jaar wandelen of fietsen tienduizenden mensen naar Santiago uit spirituele overwegingen en/of om het een en ander te verwerken. Hoewel ik moet bekennen, dat het bijwonen van de pelgrimsmis in de kathedraal van Santiago mij destijds niet onberoerd heeft gelaten, zijn dat niet ónze drijfveren.

Dat zijn vooral het te verwachten landschappelijk schoon in dit deel van Spanje en de parels van stadjes die we zullen doorkruisen.

De route trekt door het zinderende Andalusië, de groene bossen van de Sierra Morena naar de verlatenheid van de Extremadura en verder noordwaarts naar de hoogvlakte van Castillië. Via Salamanca, Zamora en een stukje Portugal bereiken we ten slotte het einddoel Santiago in de provincie Galicië.

Albergues of kamperen?

Tijdens al onze vorige fietsreizen ging de tent mee en werd er, weer of geen weer, gekampeerd. Op campings. Of, als die niet voorhanden waren: in het wild. We kennen veel mensen die daar niet aan zouden moeten denken, maar ons beviel dat uitstekend. Nergens slaap je immers lekkerder dan in een tentje!

In dit deel van Spanje zijn echter heel weinig campings en naar schaduwrijke plekjes waar je wild kunt kamperen zul je waarschijnlijk lang moeten zoeken.

Maar in elk dorp en elke stad zijn wel ‘albergues’, waar pelgrims op vertoon van hun ‘credencial’ (pelgrimspas) voor een habbekrats kunnen overnachten.

Het vooruitzicht om de komende weken de nacht te moeten doorbrengen op slaapzalen temidden van snurkende en ruftende pelgrims spreekt mij echter niet bijzonder aan. Bas blijkbaar ook niet, dus daarom ben ik blij, dat we vorige week hebben afgesproken dat we toch maar de tent en kookspullen zullen meenemen. Het wordt dus kamperen, tenzij……

Naar Sevilla

De route start in Sevilla. De snelste manier om daar te komen is met het vliegtuig. Dinsdag 23 mei is het zover. Dan melden wij ons in alle vroegte met fiets en al bij de balie van Transavia op Schiphol. Het is de eerste keer dat we de fiets meenemen met het vliegtuig. Spannend!