Holland-Nice per 🚴 (6)

Dag 5

10 juni. Vianden-Malling
119,5 km

Voordat we de tent opzetten, kijken we altijd eerst waar het oosten is. Vertrekken met een door de zon gedroogde tent is namelijk wel zo comfortabel. Als we de tent uitkruipen, is de zon wel op, maar gaat ie nog schuil achter de bergen. Een kleine misrekening dus.

Vianden

We gaan met een natte tent en zonder ontbijt op pad, want gisteren geen gelegenheid gehad om brood en brandstof (voor de benzinebrander) in te slaan. Geen probleem, want naar Vianden is maar een paar kilometer. Daar is vast een bakker, die ook koffie kan leveren. Wat blijkt te kloppen.

Spoorbaantjeslandshap

Parallel aan de Duits-Luxemburgse grens fietsen we achtereenvolgens langs de Our en de Sure naar Wasserbillig, over prachtige fietspaden. De liefhebbers van modelspoorbanen, moeten zijn geïnspireerd door het soort vredige landschap waar we nu doorheen fietsen.
In Wasserbillig komt de Sure uit in de Moezel. Ook langs de Moezel ligt, aan de Duitse kant van de rivier, een prachtig fietspad.
Fietsen langs rivieren heeft zo z’n voordelen. Weinig hoogteverschillen is er een van.
We passeren een paar borden met waarschuwingen voor ‘Hoch Wasser’. Het pad is droog, maar o.a aan de modderplekken hier en daar is duidelijk te zien, dat nog onlangs het pad onbegaanbaar was.

Nog een misrekening

In Remich moeten we 2 km flink klimmen naar een supermarkt voor wat boodschappen. Da’s balen! Eenmaal terug langs de rivier, eerst maar eens een biertje. Het is er warm genoeg voor en het is immers nog maar een paar kilometer naar een camping. In Schengen, op het drielandenpunt tussen Luxemburg, Duitsland en Frankrijk bekijken we nog even het Europees monument. Dan snel door naar de camping die er volgens het kaartje dient te zijn. Helaas, geen spoor van een camping. Verder naar de volgende dan maar. Tien km verderop zien we er een….. aan de andere kant van de rivier. En geen brug te bekennen. Sh..!!
Kilometers verder blijkt er toch een brug te zijn. Eroverheen en terugfietsen dan maar. Er zit niets anders op.
De receptie van de camping in Walling is gesloten. Bellen, levert geen gehoor. We besluiten, met de fiets plat, onder de slagboom door te kruipen. Als Bas eronder door is gaat de slagboom open. Een campinggast die er toevallig aankomt heeft blijkbaar een afstandsbediening.
Na zo’n dag houden we een blik couscous royal er wel in.

Gevolgde route en prestaties, zie de link op Strava:

https://www.strava.com/activities/605403686