Dag 13, 6 mei

Mostar – Metkovic

Vanuit Mostar kun je naar Dubrovnik fietsen via de ‘Ciro Ruta’, een 140 kilometer lang, voornamelijk onverhard fietspad, aangelegd op een voormalige spoorbaan. Dus met klimmetjes en afdalingen van maximaal 3%. Dat staat ons wel aan.

Volgens de beschrijving zullen we een desolate, maar wel prachtige streek doorkruisen. Een probleem is wel, dat er (direct) langs de route vrijwel geen overnachtingsmogelijkheden zijn. Althans, wij kunnen ze niet vinden. En bij het VVV in Mostar kunnen ze ons ook niet echt verder helpen. “Probeer het eens via Airbnb,” adviseert de juffrouw achter de balie, die duidelijk laat blijken dat ze niet begrijpt waarom iemand voor de lol zo’n eind gaat fietsen.

Op Airbnb vinden we zeggen en schrijven één adres langs de route. In Hutova, precies halverwege. Dat treft!

Het adres heeft nog goede reviews ook. Maar helaas, kort nadat we de aanvraag hebben ingediend, krijgen we het bericht, dat Bianka ons tot haar spijt geen onderdak kan bieden. Een goede vriend van haar is overleden en die wordt uitgerekend vandaag begraven. Ze zou ook niet weten, of er in de buurt meer Airbnb-adressen zijn. Ja, er is een hotel in Ravno, maar ja, dat ligt weer een flink stuk verder.

Dan maar naar een hotel in de buurt van Metkovic, ongeveer 40 km van Mostar.

Achteraf een goede keuze, want wanneer we tussen de middag in motel Lav aankomen begint het niet hard, maar heel hard te regenen. Een bui die uren zal duren.

Vandaag een klein stukje fietsen betekent natuurlijk wel, dat de laatste etappe van onze reis aanzienlijk langer zal zijn. Morgen wacht ons dus een rit van rond de 100 km naar Dubrovnik.

Het gedeelte van de Ciro Ruta, dat we vandaag hebben afgelegd is mooi, maar niet spectaculair. Het liep parallel aan een nog bestaande spoorlijn en was grotendeels verhard.

Voor het eerst fietste er een andere fietser een eindje met ons op. Jürgen uit Neurenberg, onderweg naar Thessaloniki. We kunnen hem nog een plezier doen met een gpx-bestand van onze route. Aardige man.

In Motel Lav zijn we de enige gasten. De joviale eigenaar heeft zijn personeel een dagje vrij gegund, dus het restaurant is gesloten. Maar: een neef van hem heeft een “very good” en “cheap” restaurant in Capljina, vijf kilometer hier vandaan. En een andere neef heeft een taxibedrijf. Dus…..

Restaurant Calipso bleek inderdaad een goede keus. En de taxi was ook oké.

We zijn klaar voor de laatste etappe: Metkovic – Dubrovnik.

Nieuwe foto’s in het album ‘Fietsen op de Balkan’, klik hier