De Zilverroute, dag 10

Salamanca-Zamora

1 juni

Over de etappe Salamanca – Zamora kan ik kort zijn. Die is gewoon saai. Met uitzondering dan van de laatste twintig kilometer. Fietsen over een kaarsrechte weg (N630) met maar een paar flauwe klimmetjes, schiet trouwens wel lekker op. Al rond 13:30 uur fietsen we Zamora binnen via een brug over de Duero (zo noemen ze de Douro hier).
Evenals Salamanca is Zamora een prachtige middeleeuwse stad met maar liefst veertien Romaanse kerken. Godvrezenden hebben hier dus een ruime keus.

De pelgrimsherberg (met een beperkte capaciteit) is nog gesloten als we aankomen. Er arriveren veel wandelende pelgrims terwijl we staan te wachten tot de poort opengaat. Wandelaars krijgen (terecht) voorrang op fietsers. We besluiten door te fietsen naar hostel Chiqui waar nog een comfortabele kamer vrij is voor een heel schappelijk prijsje.

Onze tongen voelen inmiddels aan als een droge zeem. Tegenover Chiqui kunnen we onze dorst lessen in een etablissement, dat ook een uitstekend restaurant blijkt te zijn. Het ‘menu del dia’ is het beste dat ons tot op dit moment overkomen is.

Daarna slenteren we nog wat door de stad en verbazen we ons over de veie prachtige (gerestaureerde) kerken en gebouwen. De sfeer is er gemoedelijk.

“Kijk, daar komt Kapelaan Alpino”, zegt Bas als een klein mannetje ons tegemoet komt. Alpino vermoedt dat wij Duitsers zijn en begint tegen ons een verhaal in het Duits. Hij blijkt (wat een toeval) kapelaan te zijn geweest in Gelsenkirchen in de periode dat dat daar veel Spaanse gastarbeiders zaten.

Vlakbij het hotel worden we nog getrakteerd op een zomeravondconcert van het Zamoraanse jeugdorkest. Wat een sfeer! Al met al weer een topdag!

Foto’s: De Zilverroute per fiets