Dag 5, 28 april

Andrijevica – Mojkovac

Het is zonnig, maar wel fris. De weerapp geeft aan: 5℃. Zoals we inmiddels gewend zijn, staat aan het begin van de etappe weer een interessante col op het programma. We gaan stijgen van 780 naar 1566 meter. Het verschil met gisteren: een stijgingspercentage van 5 á 6% (in plaats van 8 tot 12%) Nu we intussen al aardig wat hoogtemeters in de benen hebben is dat goed te doen.

Via een prachtig weggetje gaat het in een mooie cadans omhoog. Al gauw kunnen de fietsjacks uit. De temperatuur stijgt snel, maar echt warm wordt het niet. Ideaal fietsweer.

Het landschap is prachtig. Je zou het met een oubollige term ‘vredig’ kunnen noemen: hier en daar een boerderijtje, fruitbomen die in bloei staan en uitzicht op besneeuwde bergtoppen.

Naarmate we hoger komen zien we steeds meer sneeuwresten langs de weg.

Op de col: een bar! Dat treft, want we zijn toe aan koffie.

Binnen brandt de kachel. Het zit er al vol met mannen die aan het bier, resp. de slivovitsj zitten en luidruchtig met elkaar de wereldproblemen bespreken.

Na twee koffie en een kwartier hebben we het wel gezien hier en zetten we de afdaling in. Voluit gaan zou onverantwoordelijk zijn, want het wegdek is hier duidelijk aan een opknapbeurt toe. We moeten dus onze aandacht verdelen tussen de gaten in de weg en het fraaie landschap aan gene zijde.

Ook wanneer we de steilste stukken gehad hebben, blijft de weg dalen. Dat schiet lekker op.

Iets voor drie uur bereiken we Mojkovac. Op een terras met wifi vinden we op Booking.com een hotel dat ons geschikt lijkt op 1 km van het centrum. Bij aankomst in het Tara Riverside hotel worden we allerhartelijkst ontvangen door de dochter van de eigenaar. We krijgen een splinternieuw chalet toegewezen met alles d’r op en d’r an. En als welkomstdrank: een grote mok thee van kruiden uit het bos (zelf geplukt en gemaakt). Op ons terras met uitzicht op de snelstromende Tara rivier slobberen we die weg. Helemaal niet vies!

Nieuwe foto’s in het album ‘Fietsen op de Balkan’, klik hier