Dag 6: 29 april

Mojkovac – Zabljac

Volgens Bas’ onvolprezen weerapp, gaat het de hele dag regenen bij een temperatuur van circa 8℃. En jawel: wanneer we ‘s ochtends de gordijnen open trekken zien we loodgrijze wolken, waaruit de regen gestaag neerklettert. Winterkleding aan dus en eerst maar eens ontbijten.

Maar laat zo’n weerapp er nu gelukkig ook eens naast zitten! Wanneer we op de pedalen springen is het droog en breekt zelfs af en toe de zon door.

Dat is fijn, want ons is vandaag een van de mooiste etappes van de reis beloofd: langs de Tara, die zich door -volgens de boekjes- een van de mooiste rivierdalen ter wereld slingert. En inderdaad, het uitzicht op de snelstromende rivier, nu eens vanaf gelijke hoogte daarvan, dan weer vanaf honderden meters hoogte is imposant. Maar of het dal nu mooier is dan de Canyon du Verdon, de Grand Canyon of de Yellowstone Canyon zou ik niet durven beweren. Hoe dan ook, we genieten. Mede doordat de etappe vooralsnog niet al te zwaar is. Een paar korte klimmetjes aan het begin en tot circa 24 km voor de finish voornamelijk vals plat, dalend. Maar dan…. Direct nadat we nabij een grote brug over de Tara een toeristische hotspot gepasseerd zijn (je kunt hier raften en per zipline van de ene naar de andere oever roetsjen) begint een 22 km lange klim naar een hoogte van 1450 meter. Het klimmen gaat ons steeds gemakkelijker af.

Op een tussencol steekt een gure wind op. We naderen het wintersportplaatsje Zabljak. De kans bestaat dat we hier morgen kunnen skiën, want er wordt vannacht 7 tot 12cm sneeuw verwacht. 😡

Nu maar hopen dat ook nu de weerapp ernaast zit…

Nieuwe foto’s in het album ‘Fietsen op de Balkan’, klik hier