Sarajevo – Jablanica
Het oude centrum van Sarajevo is compact en overzichtelijk. Maar wanneer we de stad uitfietsen blijkt die toch veel groter dan we hadden gedacht. Buiten het centrum wisselen talloze troosteloze, door de oorlog gehavende flatgebouwen, moderne kantoorgebouwen, hotels en banken elkaar af.
Pas na 13 kilometer bereiken we het einde van de bebouwde kom.
Hoewel ons een dag met veel regen voorspeld is, valt het weer mee. Vooralsnog is het redelijk zonnig en niet al te warm: 17℃, heerlijk fietsweer.
Tijdens een koffiestop na ca 25 km probeer ik een probleem met Strava op te lossen. Strava, een app die je sportieve prestaties opslaat, denkt dat ik aan het windsurfen ben, ipv aan het fietsen. Er zit niets anders op dan de rit af te sluiten en opnieuw op te starten, maar nu als fietser.
Over de route die we vandaag volgen zijn we niet zo enthousiast. De natuur is prachtig, daar niet van, maar het verkeer is drukker dan ons lief is. Gelukkig is het hier en daar mogelijk een rustiger parallelweggetje te kiezen.
Zoals gebruikelijk staat er ook vandaag weer een aardige klim op het programma. Naar ruim 900 meter dit keer; gevolgd door een lange en mooie afdaling. Veel vroeger dan gepland komen we aan in Konjic.
Het is inmiddels ook gaan regenen. Wat te doen? Hier een hotel zoeken, of 21 km doorfietsen en zeiknat aankomen in Jablanica?
Na ampel overleg (in een koffietent) besluiten we toch maar door te fietsen.
Het valt mee. De route is (tamelijk) vlak en van de regen worden we wel nat, maar niet door en door.
Rond 16:00 uur melden we ons bij Motel Maksumic, waar we onderweg een kamer geboekt hebben.
De fietsen mogen we parkeren in een garage, de kamer is prima in orde, maar…. het motel blijkt een populaire tussenstop voor bustoeristen. Net nadat we in de lobby een comfortabel plaatsje hebben gevonden, worden maar liefst zes busladingen gelost. En al die lui moeten eten en drinken. Gelukkig is hun tijd beperkt. De tourleaders jutten hun gasten op zo snel mogelijk hun lappen vlees en worsten naar binnen te schrokken. Da’s maar goed ook, want onze magen beginnen ook te rammelen.
Nieuwe foto’s in het album ‘Fietsen op de Balkan’, klik hier
Lex Schruijer 